مطالعه ایمونوانفورماتیکی پروتئین تروپومیوزین کنه بوافیلوس

 مقدمه و هدف: کنه بوافیلوس سبب انتقال برخی از اجرام پاتوژن و کاهش تولید دام می شود. پروتئین تروپومیوزین، تنظیم گر فعالیت اکتین بوده و نقش مهمی در واکنش های ایمنی و آلرژی دارد و در بسیاری از گونه های انگل ها انتخاب مناسبی جهت تهیه واکسن می باشد. مواد و روش کار: با توجه به خصوصیت ایمنی زایی پروتئین تروپومیوزین کنه، توالی کامل این پروتئین از کنه بوافیلوس میکروپولوس به همراه توالی تروپومیوزین سایر کنه ها ذخیره و همردیفی صورت گرفت. پیشگویی بهترین پپتید های متصل شونده به MHC کلاس II در گاو صورت گرفته و سپس نواحی برش پروتئوزومی مورد برسی قرار گرفتند. در مرحله نهایی آنتی ژنسیتی، ایمونوژنسیتی و اپی توپ های خطی مورد شناسایی لنفوسیت B، آنالیز شد. نتایج و بحث: نواحی برش پروتئوزومی در پروتئین مذکور حدود 15 ناحیه منحصر به فرد با طول پیشنهادی 16 تا 21 اسید آمینه با استفاده از ابزار انستیتو ماکس پلانگ، و بیش از 30 اسید آمینه با طول های مختلف در ابزار دانشگاه فنی دانمارک مشاهده شد. در این میان، احتمال برش در ابتدای پروتئین بیشتر بود. در ارزیابی پیشگویی پپتیدهای متصل شونده به MHC کلاس II بیش از 12 توالی(متوسط طول 15 اسید آمینه) بدست آمد و در میان آنها 5 توالی با بالاترین تمایل و قدرت اتصال به آلل های II MHC و از سوی دیگر انطباق نسبی با نواحی برش بهینه پروتئوزومی به عنوان قطعات پپتیدی منتخب، برگزیده شدند. همچنین 7 ناحیه با آنتی ژنسیتی بالا، 10 ناحیه اپی توپ خطی که توسط لنفوسیت B شناسایی می شوند و قطعه ای 100 اسید امینه ای با ایمونوژنسیتی بالا جهت انگیزش پاسخ سلول های لنفوسیت +TCD8 و +TCD4 در این پروتئین مورد شناسایی قرار گرفت. دراین تحقیق ایمونوانفورماتیکی پپتید های تروپومیوزین قابل شناسایی به وسیله سلول های لنفوسیت سیستم ایمنی معرفی شد. همچنین آلل هایی در گاو به عنوان آلل های مرتبط با ایمنی زایی بهتر به تروپومیوزین کنه، پیشگویی شد. نتایجin-silico این مطالعه تا اندازه زیادی نتایجin-vivo بدست آمده بر روی این پروتئین در بخش انگل شناسی دانشگاه تهران هماهنگی داشت، که می تواند کمک شایانی در جهت مصارف تشخیصی و فرایند تهیه واکسن پلی والان پپتیدی بر علیه تروپومیوزین گونه های مختلف کنه ها نماید.